Geçmişten bu yana gençliğin yaktığı meşalenin taşıyıcılarıyız.
Denizleriz, Harunlarız, Suphileriz…
Sınıfımızın safında ve bir fiil içinde, bugünümüzü ve geleceğimizi kurtarmak adına omuz omuza mücadeleye atılmış gençleriz.
Bu ülkenin inşaatından, laboratuvarına, tekstil atölyesinden, stajyer avukatına, krizde işten ilk kovulan, çaresiz bırakılmak istenen, tacize, mobbinge maruz kalan genç kadınlarız…
Ancak bir yandan da tüm saldırılara karşı ümidini kaybetmeyen, geleceğine sahip çıkan, enerjisiyle çevresine güç veren ve hiç boyun eğmeyenleriz.
Parti saflarında Türkiye Komünist Gençliği olarak varlığımızın yegane amacı emekten yana siyaset üretirken, okul sıralarında bizleri gericiliğin karanlığında boğmaya çalışanlara karşı bilimsel ve özgür düşünceyi savunan, sanatta, felsefede nitelikli olanı arayan, insanlar arasında siyasal ve toplumsal eşitliğin sağlanabileceğine inanan ve bütün bunlar doğrultusunda bu topraklarda sosyalizmin öylesine bir heves değil ekmek ve su kadar ihtiyaç olduğunu bilen ve kurmak adına kolları sıvamış gençleriz.
Türkiye Komünist Gençliği, emperyalizmin memleketimize dayattığı yağmaya karşı sokakta, gerici bir “üniversite akademisyeninin” karşısında derslikte, çalışanların hakkını gasp eden patrona karşı iş yerlerinde. Yalnızca AKP’nin gerici saldırılarına karşı direnmiyoruz, aynı zamanda bu çürümüş düzende dahi yeniyi, gelişkin olanı kurabileceğimizi göstermek için üniversitelerde atölyelerimizle, kulüplerimizle üretmeye devam ediyoruz.
Bize dayatılan geleceksizliğe karşı ‘Buna mecbur değiliz, başka bir düzen mümkün!’ derken, bunu okul okul, atölye atölye, sokak sokak örgütlüyoruz. Bugünün gençlerine dayatılan sömürü koşullarını ve karanlığı reddediyoruz.
Biz gençler dünyamızı ve insanlığı tüketen kapitalist yağmayı durduracak ve eşitlikçi bir toplumsal düzen kuracağız!
